Het vertrek

En toen was het 4 september. De avond ervoor hadden we nog een groot feest gegeven voor Eric’s slagen, Giljam’s afstuderen en voor mij.
Misschien lag het mede daaraan dat we de volgende morgen allebei niet lekker waren… of waren we toch wat zenuwachtig. We hadden ook wel erg weinig geslapen. Al met al een vertraagde start en dat terwijl we nog zo veel moesten inpakken. Het hele huis lag nog vol met zooi.
Om ongeveer 1 uur hebben we de auto opgehaald bij Giljam’s ouders vandaar zijn we weer naar ons eigen huisje gereden om alles in de auto te laden. – ik wist niet dat ik zoveel mee nam, ’t is een grote auto, maar hij zat best vol – vandaar door naar mijn ouders waar we nog een laatste paar dingen en mijn fiets in hebben geladen
Na nog een verrukkelijk hapje vijgen uit eigen tuin gingen we op pad. Het was half 3.

Om half 5 moesten we inchecken bij DFTS Seaways in IJmuiden, tijd zat dus. Dat is normaal ook zo maar als ter hoogte van schiphol eerst je radio uitvalt en dan je snelheidsmeter en de
andere metertjes en dan de blower etc en je de auto moet stilzetten langs de weg in afwachting van de ANWB dan wordt de tijd wat krap. Wat niet goed is voor de zenuwen.
De ANWB was er gelukkig al na 20 minuten vliegtuigen kijken. Een hele aardige man die onmiddellijk van alles begon te regelen om ons nog op tijd op die boot te krijgen. We moesten namelijk weggesleept worden én er was een ongeluk gebeurd in IJmuiden waardoor alles vast zat. Hij kreeg een collega in Badhoeverdorp te pakken en daar waren we binnen no time. Maar helaas daar bleek de dynamo kapot en een paar tikken met een hamer hielpen ook niet… wat nu…
Omdat we die boot echt moesten halen is toen besloten om de accu op te laden, ons naar de boot te slepen en dan op eigen kracht op de boot en er weer af te rijden. In Engeland moesten we dan een garage of de AA vinden.
En zo kwam het dat we in de rij voor het inchecken stonden gesleept door de ANWB.
Uiteindelijk waren we toch nog om kwart voor vijf bij de ticketbalie.