Saturday, February 25, 2006

De kortste omweg

Dinsdag ochtend om 11.50 ging mijn vliegtuig naar Brussel. Vandaar uit zou ik met de trein naar Dordrecht reizen, aangezien Giljam moest werken en me dus niet op kon halen.

Om half 10 liepen Ilona en ik weg bij haar huis en om 10 voor 10 waren we op het station. De trein die ik moest hebben gingen om 10 uur. Ik was dus ruim op tijd. Nadat ik m’n koffer de trein in had gehesen ging ik rustig zitten wachten.

Om 10.02 dacht ik....mmm…das gek, ze zijn nooit te laat hier… Dus ik stond op en keek naar buiten…

En toen bleek het voorste deel van de trein al vertrokken te zijn. Er liep een vrouwtje rond dat tegen iedereen moest zeggen dat alleen het voorste deel vertrok, maar ze had mij gemist…

De volgende trein ging pas een half uur later. En toen was ik dus 5 minuten te laat voor het intrekken.

Wat nu… Ik kon kiezen of 40 pond extra betalen en twee dagen later terug vliegen, of voor hetzelfde geld die middag naar Parijs.

Nadat ik Giljam in paniek had gebeld ging hij uitzoeken hoe ik via Parijs terug kon komen en hoeveel dat zou kosten, terwijl ik niets deed op het vliegtuig. Na een heleboel telefoontjes boekte Giljam de treintickets en ik het vliegticket. Om 6 uur Nederlandse tijd was ik dus in Parijs, althans Parijs Beauvais.

En toen begon de reis naar huis. Er was nog een meisje dat het vliegtuig gemist had. Die is met me meegereisd naar Brussel.

Eerst ging ik met de taxi naar het station in Beauvais. Toen met de trein naar Gar du Nord. Vandaar na een kort broodje met de thalys naar Brussels Midi en toen in de laatste trein, de internationale trein richting Rotterdam.

Het kwam allemaal vrij krap, want ik moest de laatste trein halen vanuit Brussel. Gelukkig ging dat goed, maar dat was dan ook het enige dat goed ging die dag.

Voorbij Moerdijk had ik Giljam gebeld die stond me dus op te wachten op het perron op station Dordrecht. Ik stond klaar bij de deur met m’n koffer. Pakte het handvat beet, trok, en nog eens en nog eens… en toen begon de trein weer te bewegen.

Toen stortte ik even in, het was al kwart voor 1 ‘s nachts en ik reed Dordrecht voorbij. Giljam had al gezien dat ik niet uitstapte en was al naar de conducteur gaan rennen, maar t was al te laat.

Zo kwam het dat Giljam me om half twee op kon halen van Rotterdam Centraal en we om twee uur thuis waren.

Wat een pech dag…maar wel een mooi verhaal, toch?

6 Comments:

Blogger Dirk said...

Parijs, dat moet een mooi uitzicht zijn geweest vanuit het vliegtuig.
Jullie auto raakt aardig ingereden zo!

16:19  
Blogger Nelleke said...

naar rotterdam is toch niet zo gek voor een auto, je kan eerder zeggen dat ik aan mn treinkilometers kom

00:18  
Blogger Nelleke said...

nou seg... ik doe idd toch ook wel ns wat goed, bovendien was t niet mijn fout @%$^&^%&% schotse spoorwegen

00:19  
Anonymous Anonymous said...

Hallo
aaah ja dat van Rome kan ik me nog ergens vaag herinneren (was ik daar bij? Volgens mij heb ik alleen het nogal opgewonde relaas vlak erna kunnen bijwonen)
Verder: Parijs-Maastricht is heel wat handiger :) (wat dat betreft ligt Maastricht eens een keertje gunstiger ;) )
Wel een beetje maf dat die treindeur niet open ging, niet aan de noodrem getrokken?

14:18  
Anonymous Anonymous said...

hoe lang ben je eigenlijk onderweg geweest?
Als je geen vliegtuig neemt maar de trein voor het hele stuk kun je op 10:36 van Glasgow in Dordt geraken overigens ;)

Dat is nog altijd zo'n 15 uur dan de verbinding vanuit Lissabon die ik van de zomer had.
Overigens ga je er anders van over afstanden denken: Op prijs Gard Du Nord: "Haa we zijn er bijna" ;)

Maar het kan altijd nóg extremer. Een vriend die vorige week naar huis is vertrokken ging met de bus en trein omdat hij te veel bagage had. Hij is eerst 2,5 dag onderweg met de bus naar Mouskou en daarna nog 2 dagen met de trein naar zijn woonplaats...

15:18  
Blogger Nelleke said...

wow, das wel heel lang. mmm... ik zal de bus onthouden als ik de volgende keer weer zoiets heb.

17:11  

Post a Comment

<< Home