Stirling

Op zaterdag ben ik naar Stirling geweest.
Dit is een klein plaatsje noord-oost van Glasgow, zo'n 25 minuten met de trein. Het is een heel belangrijk plaatsje in de geschiedenis van Schotland. Stirling werd ook wel de sleutel van schotlang genoemd. Er waren vroeger veel moerassen en andere onherbergzame gebieden rond dit plaatsje. De enige weg van zuid naar noord liep door Stirling. Iedereen die Schotland in wilde moest dus via Stirling. Diegene die het kasteel in handen had controleerde wie wel en wie niet door mocht. Er is daarom veel gevochten in de omgeving.

Ik wilde dat kasteel graag zien, dus op naar stirling.

'S morgens vroeg met de trein naar stirling gegaan. Daar aangekomen wist ik niet dadelijk wat ik moest doen. Maar toen zag ik een bus van sightseeing voorbij rijden. Dat leek me wel en goed plan. Op die mannier kom je gemakkelijk bij alle bezienswaardigheden. Ze reden eens in het half uur, de bussen, maar er was er een stuk, dus eens in het uur. T was wel een rare bedoening. Er was een gids aan boord die nogal vaag vertelde, maar verder wel aardig was. En verder was het heel rustig, vooral de plaatslijke "dorpsgek" zat er. die zat er elke dag, de hele dag. Maar t was wel oke. We gingen in ieder geval langs het kasteel. Daar was ik om iets voor 11 uur. Ok 11 uur starte er een guided tour. die heb ik dus maar meegedaan. Zo werd verteld wanneer en waarvoor elk deel van het kasteel gebouwd was. Dat het als militait ford is beruikt en dat die het helemaal veruineerd hebben, extra vloeren in de gebouwen, en muren en plafonds gesloopt. Gelukkig is de Schotse National Trust bezig het weer in de originele staat terug te brengen.

Na het kasteel ging ik weer terug de bus is en door naar het Wallace monument. Dit is opgericht ter ere van de schotse held William Wallace. Die heeft in de beroemde slag om Stirling brug de Engelsen verslagen. Het monument is een toren die ik heb beklommen. prachtig uitzicht!

Daarna terug naar het station van Stirling en door met de bus naar Bannocburn. Hier is in 1314 (volgens mij) de slag om Bannocburn gestreden tussen de Engelsen en Robert de Bruce, later koning van Schotland. Na ook dat museumpje door te zijn gegaan ben ik met de bus terg naar het station en daarna met de trein naar huis gegaan. Ik was om half 7 thuis. Lange dag dus.

Maar wel boeiend