Holland sweet home...

Zo weer terug. Ik ben zondag terug gekomen, maar heb gelijk zo veel te doen dat ik niet aan mn blog toe ben gekomen. Nu dan even een postje. Ik ga proberen om ook in de vakantie gewoon door te gaan met posten, maar t zal wat wisselend zijn.

Zondag ben ik vanaf Glasgow Prestwick airport vertokken. Het is nog best een hele reis met de bus en trein naar t vliegveld. Een maal daar bleek het een zeek klein vliegveld te zijn, dus ik had alles snel gevonden. Inchecken, door de douane en toen wachten op het boarden. Ik zou om 11.50 vertrekken. Zou ja, want ik had 40 minuten vertraging.
Hierdoor was ik gedwongen om vliegveld eten te eten (duur en niet lekker).

Maar om 12 uur mochten we dan toch het vliegtuig in. Net op dat moment was ik natuurlijk mijn sjaal kwijt, die was meegenomen door een schoonmaakster, maar waar heen....
uiteindelijk kwam de sjaal nog op tijd terecht.
Ik zat in een Boeing 737 Ryanair, volgens mij dezelfde als degene die KLM voor zn cittyhoppers gebruikt. Allen zitten er bij KLM 2 en 3 stoelen naast elkaar in en bij Ryanair 3 en 3. Wat krapper dus. Maar 't is dan ook maar heel kort.

Ik kwam aan met maar 20 minuten vertraging, dus we hebben hard gevlogen :)

Giljam stond me al op te wachten op het vliegveld. En toen gingen we op weg naar huis.

Met de auto van Brussel Charleroi naar Dordrecht is ongeveer 2 uur, maar wij deden er natuurlijk wat langer over. Eerst gingen we de verkeerde kant op. Maar dat leverde niet veel vertraging op. We moesten ook nog boodschappen doen, maar de supermarkten waren dicht (vorige zondag waren ze niet dicht geweest!) maar uieindelijk vonden we wel een open carrefour. Ondertussen hadden we wel honger gekregen, dus wij een MacDonalds binnen, in Belgie.
We hadden besteld en wilden betalen, maar we haddeb geen los geld (en ik alleen ponden) dus vroegen we of we met maestro of creditcard konden betalen..maar dat kon niet...nog steeds geen eten dus, dus wij maar weer verder.

Net over de grens zit ook een MacDonalds. Die accepteerde gelukkig wel maestro dus toen hadden we toch eten.
Wat me wel enorm verbaasde is dat de bediening bij de Mac intellectueel leek. Allemaal dunne, goed geklede jongens van een jaar of 20. Het leken wel studiegenoten... heel raar, heel beleefd ook. 'zegt u t maar mevrouw', 'wilt u t bonnetje mevrouw', 'ik zal het onder de mayonaise leggen alnders waait ie misschien weg' ??????????????

snappen jullie dat, is dit een nieuw project van de Mac, vakantiebaantjes voor HBO en WO'ers... vaag...

Maar goed met enige vertraging kwamen we dan toch thuis. Waar we direct door moesten naar een restaurant (Lekker Belangrijk) want we zouden gaan eten met schouting.

Daarna naar huis en lekker slapen in ons eigen bed.

En vandaag en gisteren heb ik het heel druk met kerst, menu's inkopen, verzinnen, cadeaux. en het opruimen van ons huisje, want met mijn tassen erbij wordt t wel heel vol.

maar ik vind t wel heel leuk om weer even thuis te zijn!