Zondag 06/11/2005: De terugweg

Na het ontbijt om 8 uur moesten we de volgende dag weer om half 9 in de bus zitten want we hadden nog een lange reis voor de boeg.
We zouden terug rijden naar Glasgow via een omweg, om op die manier nog een paar mooie plekjes van Schotland te zien onderweg.
We reden zoals je op de kaart kan zien via Inverness, ‘Capital of the Highlands’
Langs Loch Ness, met Urquhart castle [Ik ben er achter gekomen dat je dat uitspreekt als Agart]. Ook hebben we Culloden battlefield bezocht. Deze plaatsten had ik al gezien. Maar de tocht naar Culloden was heel leuk en interessant, Ewan is een hele goede verhalenverteller en hij vertelde het verhaal van de slag bij Culloden heel mooi. Het is voor de Schotten dan ook een hele belangrijke gebeurtenis die hun hele geschiedenis voorgoed heeft veranderd.
Op 16 April 1746 vond de veldslag paats tussen Bonnie Prince Charlie (zoon van James de 2nd voormalig koning van Engeland en nog steeds als zodanig terug gewild door de Highlanders, die de nieuwe koning niet zo zagen zitten) en de Duke of Cumberland (zoon van George 2, koning van Engeland).
De veldslag duurde nog geen uur maar de gevolgen voor de Highlanders waren heel ingrijpend. De veldslag was het gevolg van de 3e opstand van de Jakobieten (betekend aanhangers van James). De Engelse koning had na 3 opstanden wel genoeg van de Jakobieten en besloot voorgoed met ze af te rekenen. Hij liet alle gewonden doden en de vluchtelingen achtervolgen. Ook de vrouwen en kinderen die bij de veldslag aanwezig waren om de gewonden te verzorgen liet hij doden. Iedereen die voor een Jakobiet werd aangezien, en dat was voor het gemak iedereen in de Highlands werd uit hun huis gesleept, vermoord, verkracht en huizen werden platgebrand. De clans werden uit elkaar gerukt mensen werden gedeporteerd naar Amerika en Australië. Hun land werd aan Engelse landeigenaren gegeven die er schapen op lieten grazen, want schapen brachten meer geld op dan mensen. Het dragen van de klit, of Féileadh Mòr – een 7 mtr lange, ook over de schouder gedragen, gewoven, wollen lap, geverfd in donkere kleuren met tartan design - , zoals die toen genoemd werd werd verboden, het spelen van de doedelzak ook. Er werd een speciale politiemacht ingesteld die alleen tot doel had er voor te zorgen dat de schotten zich aan deze regels hielden… tot op de dag van vandaag hebben Schotten een gat in hun cultuur. De huidige cultuur met de kilt en doedelzak enz. Is maar 200 jaar oud. Toen werden ze weer opnieuw ingevoerd als nationale symbolen.
De schoten zijn zeer nationalistisch ingesteld dus het verhaal van deze veldslag leeft zeer onder de schotten.

Na Culloden gingen we door naar Aviemore voor een hapje lunch en daarna weer snel verder.
Nog een korte stop in Dunkelt – het stadje waar ik met m’ n ouders op doorreis heb geluncht, maar toen niet verder heb bekeken -. Dunkelt bleek een mooi klein stadje te zijn met leuke kleine winkeltjes en een mooie kathedraal.

Na Dunkeld was het via Perth en Stirling terug naar Glasgow. Waar we om 6 uur aankwamen. Na hewt afscheid nemen van Ewan en Gids, Ally de Chauffeur en m’n vrienden ben ik naar huis gegaan want Giljam zou bellen en ik moest nog verder aan een werkgroep voor maandag.

Het was een hele leuke reis en Heel interessant doordat Ewan zo fantastisch goed vertelde. Naast de verhalen die ik hier verteld heeft, heeft hij nog veer meel verteld over de algemene geschiedenis van de Highlands, hoe ze leefden en vochten en over alle mooie plekjes onderweg. Hij wist heel veel feitjes en datails en kon alles op een grappige leuke manier vertellen.

Al met al een heel geslaagd weekend.